Η μέθοδος παρατήρησης φωτεινού πεδίου και η μέθοδος παρατήρησης σκοτεινού πεδίου είναι δύο κοινές τεχνικές μικροσκοπίας, οι οποίες έχουν διαφορετικές εφαρμογές και πλεονεκτήματα σε διαφορετικούς τύπους παρατήρησης δειγμάτων. Ακολουθεί μια λεπτομερής επεξήγηση των δύο μεθόδων παρατήρησης.
Μέθοδος παρατήρησης φωτεινού πεδίου:
Η μέθοδος παρατήρησης φωτεινού πεδίου είναι μια από τις πιο θεμελιώδεις και ευρέως χρησιμοποιούμενες τεχνικές μικροσκοπίας. Στην παρατήρηση φωτεινού πεδίου, το δείγμα φωτίζεται με εκπεμπόμενο φως και η εικόνα σχηματίζεται με βάση την ένταση του εκπεμπόμενου φωτός. Αυτή η μέθοδος είναι κατάλληλη για πολλά βιολογικά δείγματα ρουτίνας, όπως λεκιασμένες φέτες ιστού ή κύτταρα.
Φόντα:
Εύκολο στη λειτουργία και εφαρμογή σε ένα ευρύ φάσμα βιολογικών και ανόργανων δειγμάτων.
Παρέχει μια σαφή εικόνα της συνολικής δομής των βιολογικών δειγμάτων.
Μειονεκτήματα:
Δεν είναι κατάλληλο για διαφανή και άχρωμα δείγματα, καθώς συχνά στερούνται αντίθεσης, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη λήψη καθαρών εικόνων.
Δεν είναι δυνατή η αποκάλυψη λεπτών εσωτερικών δομών μέσα στα κύτταρα.
Μέθοδος παρατήρησης σκοτεινού πεδίου:
Η παρατήρηση σκοτεινού πεδίου χρησιμοποιεί μια εξειδικευμένη διάταξη φωτισμού για να δημιουργήσει ένα σκούρο φόντο γύρω από το δείγμα. Αυτό προκαλεί το δείγμα να διασκορπίζει ή να αντανακλά το φως, με αποτέλεσμα μια φωτεινή εικόνα στο σκοτεινό φόντο. Αυτή η μέθοδος είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για διαφανή και άχρωμα δείγματα, καθώς βελτιώνει τις άκρες και τα περιγράμματα του δείγματος, αυξάνοντας έτσι την αντίθεση.
Ένα ειδικό εξάρτημα που απαιτείται για την παρατήρηση σκοτεινού πεδίου είναι ένας συμπυκνωτής σκοτεινού πεδίου. Χαρακτηρίζεται από το ότι δεν αφήνει τη δέσμη φωτός να περάσει το αντικείμενο που επιθεωρείται από κάτω προς τα πάνω, αλλά αλλάζει τη διαδρομή του φωτός έτσι ώστε να είναι λοξή προς το αντικείμενο που επιθεωρείται, έτσι ώστε το φως φωτισμού να μην εισέρχεται απευθείας στον αντικειμενικό φακό, και χρησιμοποιείται η φωτεινή εικόνα που σχηματίζεται από το φως ανάκλασης ή περίθλασης στην επιφάνεια του υπό επιθεώρηση αντικειμένου. Η ανάλυση της παρατήρησης σκοτεινού πεδίου είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή της παρατήρησης φωτεινού πεδίου, μέχρι 0,02-0,004μm.
Φόντα:
Ισχύει για παρατήρηση διαφανών και άχρωμων δειγμάτων, όπως ζωντανά κύτταρα.
Βελτιώνει τις άκρες και τις λεπτές δομές του δείγματος, αυξάνοντας έτσι την αντίθεση.
Μειονεκτήματα:
Απαιτεί πιο σύνθετη εγκατάσταση και ειδικό εξοπλισμό.
Περιλαμβάνει προσαρμογή της θέσης του δείγματος και της πηγής φωτός για βέλτιστα αποτελέσματα.
Ώρα δημοσίευσης: Αυγ-24-2023